داستان کفشها؛ درد و لذت ترجمه مدمگ
چند سال پیش موزه ویکتوریا و آلبرت لندن نمایشگاهی را ترتیب داد با عنوان “کفشها: درد و لذت”. مقاله پیش رو به قلم الیستر سوک – Alastair Sooke و ترجمه مدمگ با تمرکز بر این نمایشگاه نگاشته شده است، هرچند که تمامی عکسها از کفشهای موجود در موزهی ویکتوریا و آلبرت تهیه نشده است، اما تصویر روشنی از سِیر مفهوم درد و لذت که با کفش گره خورده است ارائه میدهد، بنابر این بیش از این مقدمه را کش نمیدهیم و یکراست به مقالهی اصلی میپردازیم، با ما همراه شوید.
همانطور که این صندل طلاکاری شدهی مصر (در دورهای که تحت سیطرهی روم بود) به ما یادآوری میکند. کفشها همیشه نمادهای قدرتمندی بودهاند، حتی در دوران باستان. این کفش با ورق طلای خالص تزئین شده و به طرز حیرت انگیزی با ظرافت درست شده است. اما تناسبی با پای یک آدم معمولی ندارد. در نتیجه این کفش آغازگر یک سنت دیرینه است که در آن کفشها به دلایلی برای پاهای ما راحت نیستند. اغلب کفشهای فاخر و گرانقیمت علاوه بر لذت میتوانند برای کسی که آنها را پوشیده درد زیادی به همراه آورند. (موزهی ویکتوریا و آلبرت)
بیشتر بخوانید: همه چیز درباره چرم وگان، چرم گیاهی یا غیر حیوانی
این جفت «موجاری»1 مردانه گرانقیمت، که به احتمال زیاد در حیدرآباد هند ساخته شده است، باعث میشود صندل طلاکاری شدهی مصری در مقابل آن بسیار معمولی به نظر برسد. لایهی رویی چرمی کاملا طلادوزی شده، در حالیکه دهانهی کفش با جواهراتی مانند الماس، زمرد و یاقوت تزئین شده است. کیفیت ساخت آن بسیار بالاست و ممکن است زمانی متعلق به نظام حیدرآباد2 بوده باشد اگرچه به نظر میرسد هرگز پوشیده نشدهاند. ظاهراً سفارش دهندهی آن میخواسته پاهایش بیانگر ثروت و قدرت بی حد و حصرش باشد.(موزه کفش باتا)
کفشها علاوه بر نشان دادن قدرت، میتوانند اشیایی رویایی باشند و نقش مهم تاریخی در داستانهای پریان و فولکلور ایفا کنند: مثلاً زمانی که کفش شیشهای سیندرلا، او را از خدمتکار به پرنسس تبدیل میکند. نسخهس دیگری از داستان سیندرلا را میتوان در داستانی مربوط به قرن اول ق.م میلاد ردیابی کرد( داستانی دربارهی حاکم مصر، دختر بردهی یونانی و آزمون کفش) این کفشهای باله از ساتن ابریشمی و چرم ساخته شدهاند. و برای مویرا شیرر – Moira Shearer برای بازی در فیلم کفشهای قرمز(1948) پاول و پرسبرگر3، تولید شد. که برداشت آزادی از قصهی هانس کریستن آندرسن بود.(موزهی ویکتوریا و آلبرت)
در قرون وسطی، مد روز اروپاییها کفش پاشنه بلند نبود در عوض آنها دیوانهی کفشهای باریک و بلندی بودند که به صورت غیرطبیعی پنجهی کشیدهای داشت و مانند تصویر بالا از چرم ساخته شده بود. به نظر میرسد درباریان از مدلی که از مخمل و ساتن درست میشد استفاده میکردند و این کفش به شخصی از طبقهی متوسط تعلق دارد. ظاهراً این کفش در چشم بینندگان امروزی مانند پدر کفشهای پنجه باریک (نوک تیز)4 به نظر میرسد؛ در اواخر قرن 14 این کفش در حالیکه اسامی مختلفی مانند 5“crackows”و 6“poulaines ” به خود میگرفت، کل قاره را درنوردید. برای اینکه شکل خود را حفظ کند و بعد از مدتی دفرمه نشود، نوک پنجه با خزه انباشته میشد و سپس به سمت بالا خمیده میشدند تا راه رفتن آسانتر شود. با این وجود این کفشها به هیچ وجه راحت نبودند: و کاربران قرون وسطایی آن احتمالا از میخچه و پینهی شست پا شکایت داشتند.(موزهی لندن)
بیشتر بخوانید: چطور هر مدل کفشی را تمیز کنیم؟
در ابتدای قرن 16 میلادی در امپراطوری عثمانی، مردان و زنانی که به حمام و یا حمام عمومی میرفتند Bath Clogs یا به عربی قباقب – “qabâqib” میپوشیدند. رفتن به حمام بخشی از زندگی روزانهی مردم بود و این کفشها در اصل کاربردی بودند: آنها طراحی شده بودند تا فرد بالاتر از سطح داغ، کثیف و لیز حمام قرار بگیرد. گرچه همانطور که این کفش پاشنه بلند چوبی مورد استفاده در مصر قرن 19( تصویر بالا) شهادت میدهد که در طی زمان کاربردی بودن آن قربانی مد شده است. این کفش تزئینات لاکی و فلزی خاتمکاری شدهی فراوانی دارد، ارتفاع آن 28/5 سانتیمتر است که آن را به بلندترین کفش نمایشگاه ویکتوریا و آلبرت با موضوع “کفشها: لذت و درد“، تبدیل میکند. کار آنها این بود که صاحب ثروتمند خود را بالاتر از سایر اشخاصی که در حمام بودند قرار دهند.(موزه ویکتوریا و آلبرت)
بیشتر بخوانید: ضد مد چیست؟
درحالی که طی دوران با توجه به کفشهای حمام عثمانی، کفشهای پاشنه بلند چیز جدیدی نیستند، اما بعضی در این میان شهرت بیشتری نسبت به باقی آنها دارند: کفشهای سوسماری با چرم آبی طراح انگلیسی ویوین ایست وود با پاشنه هایی فوق العاده قطور و با پاشنهی 21 سانتیمتری یکی از آنهاست.
در سال 1993 نائومی کمپل سوپرمدل معروف این کفشها را در شوی ایست وود برای هفتهی مدپاریس پوشیده بود، اما آنها آنقدر بلند بودند که باعث شدند نائومی تعادلش را روی سن از دست بدهد و بیافتد. به این شکل که در حین کت واک ناگهان یکی از کفشها کج شد و باعث شد او روی سن بلغزد. این لحظه، لحظهای نمادین در تاریخ مد و یادآور این نکته بود که زنان تا چه حدی پیش میروند تا طبق مد به نظر برسند.(موزه ویکتوریا و آلبرت).
همانطور که بسیاری از طرفداران کفشهای دستدوز میدانند کار دست طراح مد و دوزندهای مانند مانولو بلانیک – Manolo Blahnik میتواند فوق العاده گران قدیمت باشد. گاهی یک جفت کفش مردانه ساده مانند Bespoke Oxfords ممکن است قیمتی بیش از 3000 پوند داشته باشد.
این جفت کفش بروگ که تصویرش را در بالا مشاهده میکنید، کار شرکت کفاشی و خیاطی قدیمی نیو اند لینگوود – New & Lingwood است، این یک جفت با استفاده از چرم گوسالهی روسی که از انبار خرابههای کشتی دانمارکی در ساحل پلیموث در کنارهی Cornwall در سال 1789 غرق شد، درست شده است
با وجود اینکه چرمها صدهاسال قدمت داشتند چون در پارچهی مومی پیچیده شده بودند هنوز میشد از آنها استفاده کرد. درست کردن کفش لوکسی مثل این کفش میتواند بینهایت پیچیده باشد و نیازمند 200 مرحلهی تخصصی است.(موزه ویکتوریا و آلبرت)
گاهی اوقات میتوان با هرچه که در دست است به چیزی لوکس و مدل بالا دست یافت. این بوتها طی جنگ جهانی دوم به سفارش یک نجیب زادهی لندنی ساخته شدهاند. او لباسی از پوست مینک8 و دو کت که یکی از چرم قرمز و دیگری از خز پلنگچه درست شده بود را نزد کفاش محلی خود در کنزینگتون برد و از او خواست از آنها برایش کفش جدیدی بسازد. نتیجهی چشمگیر آن در کل دوران جنگ جهانی دوم جلوه گر بود. هلن پرسون مجری نمایشگاه “کفشها: لذت و درد” میگوید: «آنها کمی زیادی پرزرق و برق و بلند هستند، اما از نظر من داستان فوق العادهای پشت آنهاست: اینکه در میانهی جنگ جهانی، هنوز داشتن چیزی زیبا و جدید اهمیت داشت پس او این ایده به ذهنش رسید که لباسهایش را قربانی کند. اگر میتوانستم از این نمایشگاه چیزی با خود ببرم قطعا این کفشها را انتخاب میکردم.» (موزه ویکتوریا و آلبرت)
کفشها همیشه سلاحی در اغوا و امیال بودهاند. مثلا در نقاشی پر حاشیه ادوارد مانه به نام المپیا10 (1863)، روسپی به جز روبان سیاهی که به دور گردن دارد و صندل پاشنه بلندی که در پای چپش کرده کاملاً برهنه است.
در ژاپن دوران فئودالیسم تن فروشان درباری11 عالیرتبه که اوئیران – oiran نامیده میشدند، گیتا سنتی مانند این کفش مخملی و لاکی رنگ که بیش از 20 سانتی متر پاشنه داشت به پا میکردند. این کفش گویی ترکیبی از کفش حمام، دمپایی لا انگشتی و آسمانخراش است. ایدهی پشت آن این بود که، وقتی تن فروشان آن را میپوشند مجبورند آهسته راه بروند و به طور متناوب پای خود را به صورت نیم دایره بکشند و در این صورت مردان قادر خواهند بود به راحتی زیبایی آنها را زیر نظر بگیرند.
بیشتر بخوانید: همه چیز درباره کیت ماس
نمیشود در نمایشگاهی کفشی از ایملدا مارکوس نام نبرد، بیوهی رئیس جمهور سابق فیلیپین فردیناند مارکوس، او به خرید کفش اعتیاد داشت. در سال 1929 متولد شد و در طی عمر خود مجموعهای بالغ بر 3000 جفت کفش را جمع آوری کرد. که یکی از آنها، این صندل پاشنه بلند بنددار مزین به گلدوزی سیاه و سنگ راین، کار دست طراح ایتالیایی بلترامی است. مارکوس روی کفیه هر کدام از صندلها که اکنون متعلق به موزهی کفش باتای تورنتو است را امضا کردهاست.
او مظهر وسوسهای است که کفشها در انسان به وجود میآورند، از جمله مجموعه داران پرشوری که به دنبال به دست آوردن کفش هایی هستند که هرگز پوشیده نمیشود اما تنها تحت تاثیر حیرت انگیزی آن قرار میگیرند( موزه ویکتوریا و آلبرت)
پانویس
- Mojari: موجاری، نام نوعی پاپوش سنتی در شمال هند و پاکستان است. موجاری ریشه در هنر مغولی دارد و بهپا کردن آن توسط پادشاهان گورکانی ترویج میشد
- سلسله نظام حیدرآباد از سلسلههای حکومتی در حیدرآباد دکن در کشور هندوستان است. شهریاران این سلسله با عنوان نظام مخفف نظامالملک از سال ۱۱۳۶ ه. ق/ ۱۷۲۴ م/ ۱۱۰۳ شمسی تا سال ۱۹۴۸ م/ ۱۳۲۷ شمسی حکومت کردند
- Michael Powell and Emeric Pressburger’s 1948 film The Red Shoes
- winkle-picker: بوتها یا چکمههای نوک تیزی که طرفدارن انگلیسی راک اند رول از 1950 به بعد میپوشند.
- ریشه این کلمه از Kraków دومین شهر بزرگ لهستان میاید.
- تلفظ فرانسوی لهستان
- Brogue با لهجهی ایرلندی انگلیسی به کفشی گفته میشود که مانند هشترکهای خودمان تکه بندی شده و رویه ی چرم قوی آن با سوراخهای منظم تزئین شده باشد، درواقع کفشهای هشترک، شش ترک و تکه دوزی شده در این رده انواع Oxford Brogued محسوب میشوند.
- مینک نام دو گونه از خانواده راسوها: مینک آمریکایی و مینک اروپایی است که هر دو آنها ساختار بدنی لاغر، پوست تیره و زندگی نیمهآبزی دارند
- Geta : نوعی کفش سنتی ژاپنی
- Olympia : المپیا نقاشی رنگ روغنی اثر ادوار مانه است که در سال ۱۸۶۳ کامل شد و نخستین بار در ۱۸۶۵ میلادی در سالن پاریس به نمایش درآمد. نمایش المپیا بسیار شوکّهکننده و بحثبرانگیز بود چرا که نشاندهنده زن برهنهای بود که با نگاهی خیره به بیننده مینگریست. همچنین جزئیاتی در تابلو وجود داشت که او را به عنوان یک تنفروش نشان میداد.
- courtesans : واژهای است که بیشتر اوقات برای زنان قدرتمند و نزدیک به خانواده یا دربار سلطنتی مورد استفاده قرار گرفتهاست. اعضای برجسته خانواده سلطنتی برای روابط عاشقانه خصوصی و خارج از چهارچوب ازدواج به تن فروشان قراردادی مراجعه میکردند و معمولاً عناوین رسمی همچون معشوقه سلطنتی برای آنها ایجاد مینمودند تا بتوانند راهی برای دور زدن ازدواج چهارچوبی آن زمان داشته باشند.
پینگ بک: نگاهی بر تاریخ مُد کُره - قسمت اول - سرویس مجله فروشگاه اینترنتی رزمد - مدمگ
پینگ بک: انواع کفش های زنانه - فروشگاه اینترنتی رزمد مجله مد رزمد مُدمَگ انواع کفش های زنانه