کفش قایقی1
یکی از کفشهای بسیار مشهور در دنیا، کفشهای قایقی یا داکسایدها (که به عنوان کفش عرشهای2 نیز شناخته میشوند) هستند، جنس رویهی این نوع از کفشها معمولا از کرباس (کتان) یا چرم تهیه شده است که به شکل تخت همراه با زیرهای از جنس لاستیک بدون رَد3 تولید میشوند و برای استفاده روی قایق طراحی شدهاند. همچنین یک الگوی شیار دار – مانند شیارهایی که روی لاستیک ماشین است4 – بر روی زیره حک میشود تا از لیز خوردن بر روی عرشه و مکانهای خیس جلوگیری شود. رویهی چرمی این کفشها معمولاً روغنی هستند که در مقابل آب و رطوبت حالت دافعه داشته باشند و به چرم آسیبی وارد نشود، در بیشتر مدلها زیره به رویه با یک دوخت به دشت بادوام دوخته میشود و از چسب برای چسباندن زیره استفاده نمیشود چرا که اگر کفش را در مکانهای مرطوبی نظیر عرشه کشتی ها استفاده کنید در دراز مدت نم و رطوبت باعث خرابی چسب خواهد شد؛ همچنین در صورتی که کفش در ناحیه “سوراخهای بند” دارای پرچ باشد این پرچها از فلز ضد زنگ هستند.
کفش های قایقی به طور سنتی بدون جوراب پوشیده میشوند.
بیشتر بخوانید: چطور هر کفشی را تمیز کنیم؟
بیشتر بخوانید: طریقه نگهداری از کفش چرمی
تاریخچه
کفش های قایقی مدرن در سال 1935 توسط پاول اسپری5 آمریکایی از نیوهاون ایالت کنکتیکت6، پس از اینکه متوجه شد سگش میتواند بدون لیز خوردن به راحتی روی یخ بدود، اختراع شدند. او با استفاده از یک چاقو در کفهی کفشش بریدگی ایجاد کرد و همین موضوع الهام بخش تولید کفشی مناسب برای قایق سواری و تاسیس کارخانهای به نام Sperry Top Siders7شد. اسپری امروزه هنوز با وجود بسیاری از برندهای دیگر مانند سباگو8 و تیمبرلند9، یک برند معروف کفش قایقی است. کفشهای قایقی هم توسط مردان و هم توسط زنان پوشیده میشود.
فراگیری و استایل
همان گونه که از اسم آن برمیآید کفشهای قایقی توسط ملوانان پوشیده میشوند؛ اما از دههی 1970 به بعد این کفشها تبدیل به مدلهایی معمول در مناطق ساحلی هلند، آمریکا، کانادا، آرژانتین، استرالیا، چین، فرانسه، ایتالیا، پرتغال، اسپانیا و انگلیس شدند.
از دههی 1980 تا اوایل دههی 1990، آنها به یک نوع ترند10 فشن تبدیل شدند و در سال 2007-2008 دوباره به عرصه پوشاک روزمره بازگشتند و از 2010 به بعد هم به عنوان مد ادامه یافتند و هر روز توسط مردان، زنان، دختران و پسران پوشیده میشوند. گاهی اوقات کفشهای قایقی به عنوان نمادی از وضعیت مالی و دارندگان قایقهای تفریحی شناخته میشوند. (داشتن کفشهای قایقی معمولاً نشانگر صاحب قایق است که عرشهای به قدری بزرگ و گران قیمت دارد که میتواند در آن پیاده روی کند)
این نوع کفشها در کشورهای غربی مدت زمان زیادی توسط دانش آموزان ابتدایی، راهنمایی، دبیرستان و دانشجویان پوشیده میشدند. به جز آنکه خودشان این نوع کفشها را میپوشند، بسیاری از کودکان و بزرگسالان نیز آنها را با جوراب، به خصوص با جورابهای کوتاه و مچی میپوشند. خدمه کشتیها نیز این نوع کفشها را با جورابهای سفید و رنگارنگ و شبرنگ میپوشند. در غرب بسیاری از مدارس با وجود اُنیفرم، اجازهی پوشیدن کفشهای قایقی را به دانش آموزان میدهند.
کفشهای قایقی در دههی 1980 تا اوایل دههی 1990 با جورابهای ساق بلند ست میشدند. آنها با شلوارهای لی فرانسوی که پاچهشان چندبار تاخورده پوشیده میشدند تا جورابهای ساق بلند را به نمایش بگذارند. همچنین دختران آنها را با لباسهای یقه گرد یا یقه هفت بر روی یک لباس یقه اسکی ست میکردند، یا یک لباس یقه گرد با پلیور یقه هفت به همراه ساق پا و جورابهای ساق بلند بر روی آن را با کفش قایقی برند سباگو میپوشیدند و بسیاری نیز با یک کش سر موهای خود را به شکل دم اسبی درمیآوردند. این یک ظاهر راحت و طبق مد روز بود که میتوانست هر روز برای رفتن به مدرسه، دانشگاه، کلیسا، گشت و گذار و هرجای دیگری پوشیده شود. این مانند پوشیدن یک پیراهن غیررسمی و معمولی بود. Sebago، Sperry Top Siders و Eastland سه تا از معروفترین برندهای آن زمان بودند و از 2008 تا امروز هم همینطور باقی ماندند.
پینگ بک: اشنایی با انواع کفش مجلسی مردانه و تمام ویژگی انها و مقایسه قیمت انها با یکدیگر | اسپرت پوش
پینگ بک: اشنایی با انواع کفش مجلسی مردانه و تمام ویژگی انها و مقایسه قیمت انها با یکدیگر - اسپرت پوش